Vastelaovend zit er weer op en wat was het toch weer leuk. In Maastricht zijn de mooiste pakjes, maskers en wagens weer uit de kast getrokken. Dankzij het heerlijke weer vond het feest grotendeels op straat plaats. Wat een verschil met vorig jaar, toen door het vriesweer niet eens alle wagens aan de optocht in Wolder (waar mijn schoonfamilie woont) konden meedoen.
Carnaval is vrolijkheid en jolijt, maar een reden voor mij om het te waarderen is omdat het je ook midden in het leven plaatst. En zo valt er ook van het Maastrichts carnavalslied van 2011 wat te leren. Voor mij was het in elk geval een inspirerende leus in de stressweken voor mijn vertrek naar Burkina. En daarom kan ik het jullie ook niet onthouden:
Goej uuch mer de door, en loer neet op ‘n oor
Want de leefs mer eine kier!
Dink noe neet allein, aon zörg en chagrijn
Want de leefs mer eine kier!
Want straks es ‘t gedoon is, is’t euver en oet
Daan vèlt niks mie te speule op die trommel of die toet
Goej uuch mer de door, en loer neet op ‘n oor
Want de leefs mer eine kier!
Al bist enog zoe riek,
al höbs ste cent wie water
Al biste nog zoe sjoen,
daan wach mer ‘ns tot later!
Al biste ‘t good geweend,
bis diech e zoondagskeend
Kom bij miech in de lier,
want de leefs mer eine kier!
Tekst en meziek: Roel Kochen en Jos Kuijpers
